Zor bir hafta oluyor Sayın Okuyucu. Ölümler, hastalıklar, direnmeler, sorumluluklar, derken insanın sinirleri gevşeyecek yer arıyor. Bakıyorsun telefonda ağlayıvermişsin.
Bir insanın başına neler gelebilir, siz ona ne kadar destek olabilir yahut olamazsınız. Abinizin cenazesinde neden gülersiniz. Bu soruların cevabını bilemeyebilirsin ama bu anlamaya çalışmayacağın anlamına gelmek.
Yargı bildirmek, kestirip atmak kolayı. Hani övündüğünüz insanlığınız? Soru sorma becerilerinize karabasan mı indi? En doğrusunu siz mi bilirsiniz, biz mi? Siz kim oluyorsunuz? Biz kim oluyoruz da ölen bir adamın ardından soru sorabiliyor ya da ağlayabiliyoruz.
Dayanacak güç kalmayabiliyor. Hangi kelimeyi kullanacağınızı, hangi boka batacağınızı, hangi yoldan gideceğinizi kestiremediğiniz zamanlar olur. Dalıp gidersiniz, yanınızda birileri yoksa bir bakmışsınız kayboluvermişsiniz.
Maharet kaybetmekte değil, bulmakta belki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder